خاطرات شیرین زندگی

سلام دوستای عزیز دوست من(فرید).

یه چند روزیه فرید براش مشکل پیش اومده شاید مریض شده.خودمم نیدونم چشه شاید آنفلوانزا خوکی گرفته(ما که ازین شانسا نداریم).این شد که گفت امروز من بجاش یه پست بدم

بچه ها صبح که از خواب پاشدم نمیدونم چرا یهو یاده دورن راهنمایی افتادم.دورانی که واقعا بهترین دوران زندگی من بود.و اینو مطمینم که همه ی شما ها بیشترین شیتنطت ها و خرابکاریهاتون رو تو اون دوران کردین.این پست و زدم تا بچه ها اگر دوست داشتن خاطرات قشنگشون رو تونظرات بنویسن.
یادش بخیر سال سوم راهنمایی بود.
اون سال برای همه ی سوم ها زنگ چهارم گذاشته بودن و مارو مجبور میکردن تو اون گرما تا ساعت 1و2 سر کلاس بمونیم.اوایل یه سری بودین که فرار میکردن و فرداش ناظم مدرسه با شلنگ قشنگش یه مقدار پدرشونو در میاورد ولی برای اونا ارزششو داشت.یادش بخیر تیکه کلام ناظممون "کره" بود.هر وقت حوصلش سر میرفت میومد سر کلاس ما و میدونست بالاخره یکی رو پیدا میکنه که یه خلافی کرده باشه و بعد حسابی از خجالتش در میومد.البته اینم بگم که این همه خشونت حقمون بود واقعا بچه ها اذیت میکردن.کناره مدرسه ی ما یه خرابه ی خیلی بزرگ بود که شده بود راه فرار بچه ها.کیفارو مینداختن تو خرابه و پاشونو مذاشتن روی شیرهای اب و میپریدن تو خرابه و از اون طرف فرار.
یه روز دم عید اصلا حس کلاس مشاوره رفتن نبود4/5 نفر شدیم و تصمیم به فرار گرفتیم.من برای بار اولم بود که از این کارای خلاف میکردم.همه چی داشت خوب پیش میرفت.
از شانس ما ناظم مدرسه هم معلوم نبود کجا غیبش زده پس هرچه زود تر باید دست به کار میشدیم تا یهو پیداش نشه.
اقا رفتیم زیر شیر های اب و کیف ها رو انداختیم تو خرابه.یکی از بچه ها رفت بالا و پرید تو خرابه.
همین که پاش رسید به زمین صدای دادش بلند شد.مثل اینکه پاش درد گرفته بود.
دومی رفت بالا و پرید پایین.مونده بودیم دو نفر .نفر قبلی من رفت بالای دیوار ولی دیگه این یکی نپرید پایین:
همون بالای دیوار شروع کرد به التماس کردن که اقا غلط کردم اقا......خوردم:
ناظممون راه فرار رو پیداکرده بود و وقتی فهمیده بود ما میخوایم فرار کنیم رفته بود تو خرابه برای استقبال ما من که تا اون صحنه رو دیدم فرار کردم تو کلاس و تو کلاس تازه فهمیدم اون صدای اخ گفتن رفیقم واسه درد گرفتن پاش نبوده
چه شانسی اودم اخرین نفر بودم و نرفتم بالای دیوار.
چند دقیقه بعد ناظممون اومد سر کلاس
اقای معلم اگه میشه محمد.ع بگید بیاد باهاش کار دارم
معلم:م.ع برو عزیزم
من به اقای ناظم:اقا من الان درس دارم شما برید من بعد از کلاس میام دفتر پیشتون
ناظم:کره بهت میگم بیا تا جلوی بچه ها کتک نخوردی

)صدای خنده ی بچه ها بلند شد)

من:اقا خوب درس دارم بابا چی کارم داری؟
ناظم:درس داری اره؟ کیفت کو؟؟
وای کیفم و انداخته بودم تو خرابه و ناظم........
ولی کم نیاوردم
eeeeeeee کیفم کو؟ بچه ها کیف منو ندیدید؟ اقا مثل اینکه بچه ها میخواستن باهامون شوخی کنن کیفمون رو قایم کردن.
ناظم با شلنگ اومد طرفم یه چشم غره رفت و منو ازون بچه مثبتا بودم خیلی ترسیده بودم بعد منو کلاس برد بیرون.یادش بخیر بچه ها چقدر خندیدن.
اون روز حسابی کتک خوردن دوستام.منو بخاطر اینکه تو نوبت اول امتحانا تو مدرسه اول شده بودم کاریم نداشت.چه حالی میداد من رو صندلی نشسته بودم اونا یه لنگی کتک میخوردن ولی وقتی قیافه ی همو میدیدیم خندمون میگرفت و ناظم هم قاطی میکرد و بدتر میزدشون.یادش بخیر چه روزی بود.از اون روز ناظم به معلم زنگ سوم گفته بود از کلاس بیرون نرو تا معلم زنگ چهارم بیاد و بعد شما کلاسو تحویل بده و برو.
ولی بچه ها باز هم از رو نرفتن
اگه بچه ها استقبال کنن از موضوع جدید به گفته ی خود فرید یه موضوع جدید درست میکنم.خاطرات دیگه ای هم هست که مینویسم براتون.
بچه ها منتظریم خاطرات قشنگنون رو بشنویم.

راستی برای فرید هم دعا کنید که زود تر مشکلش حل شه

__________________