دست تقدیر

دیروز میخواستم عاشقت باشم 

تو نخواستی، گفتی که مانعم 

و امروز من فقط به یک دوستی ساده، قانعم 

 دیروز می خواستم در سایه ات باشم 

تو نخواستی و من امروز 

به احداث یک دیوار نازک همسایگی، راضی ام 

 دیروز میخواستم همسفرم باشی 

تو نخواستی و من امروز 

با دعائی برای بدرقهی راه تو دلخوشم . . .  

 راستی!! کوله باری که پر از خستگی بی وقفه است 

تا کجا خواهی برد ؟                             تا کجا خواهی رفت؟ 

 همه آنها را به روی شانه من خالی کن، 

خستگی را به تن من بگذار! 

می برم آنها را، در میان باغی که پر از خاطره است 

بذر آنها را خواهم ریخت 

 در سراشیب غرور 

چادری خواهم زد در میان چمن سبز خدا، 

تکیه خواهم زد، در شبستان خیال 

و نشستن را با عشق تو خواهم آموخت 

 چشمه ای است در آن نزدیکی 

آنقدر صاف، تو گویی همه جا 

آیینه فال من است 

 دست تقدیر به من میگوید 

شادمانی تو، مال دگری است 

غصه های تو همه مال من است.                                          (م.رضوی)